Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

Ալիևի դեղատոմսը` խավիար, նավթ ու ավտորիտարիզմ

Ալիևի դեղատոմսը` խավիար, նավթ ու ավտորիտարիզմ
13.04.2018 | 09:53

Ապրիլի 11-ին Ադրբեջանում նախագահական ընտրություններ էին: Բացի գործող նախագահից` մասնակցում էին 7 թեկնածուներ, որ որևէ շանս չունեն ստանալ 5,2 միլիոն ընտրողների ձայների մեծամասնությունը: Սահմանադրության փոփոխությունը Իլհամ Ալիևին հնարավորություն տվեց մինչև 2025-ը մնալ նախագահ: Ընտրություները պետք է կայանային հոկտեմբերին, սակայն բոլորի համար անսպասելի իշխանությունը տեղափոխեց ապրիլ: Պաշտոնական բացատրությունը` խուսափել 2018-ին ծրագրված այլ միջոցառումների հետ համընկնումից, մասնավորապես Դեմոկրատական Ադրբեջանի ստեղծման 100-ամյակի տոնակատարության: Բաքվի որոշումը հարուցեց նաև ԵԱՀԿ-ի քննադատությունը, որ դիտարկում է ընտրությունները Ադրբեջանում 1995-ից: Որոշ փորձագետներ ընտրության ժամկետի տեղաշարժը բացատրում են տնտեսական վիճակով: Ադրբեջանի համեմատական բարեկեցությունն ապահովում է նավթը, որ կազմում է ընդհանուր արտահանման 3\4-ը:

Նավթի գնանկումը 2014-ին հանգեցրեց ինֆլյացիայի, բյուջեի մուտքերի կրճատման և ազգային տարադրամի թուլացման: 2018-ի տարեսկզբին վիճակը բարելավվեց, տարադրամն ամրապնդվեց: Ոչ ոք չի կարող երաշխավորել, որ կես տարի հետո նավթի գինը նորից չի ընկնի: Այդ պատճառով բացառված չէ, որ ընտրությունների օրը փոխեց տնտեսական գործոնը: Կարող էր և քաղաքական պատճառ լինել: Նախկին քաղբանտարկյալ Լելյա Յունուսը գտնում է, որ Ալիևը ընտրությունների օրը փոխեց իշխող վերնախավի ներկլանային պայքարի պատճառով: Նիդեռլանդներում ապրող Լեյլա Յունուսն այդ մասին գրել է Le Monde-ում: Պայքարը սկսվեց Իլհամ Ալիևի կնոջը փոխնախագահ նշանակելուց: Հետխորհրդային տարածքում դա աննախադեպ էր: Նախագահի վարչակազմը չի փոխվել 1994-ից, նույնիսկ երբ 2003-ին Իլհամ Ալիևը նախագահի պաշտոնում հաջորդեց հորը` Հեյդար Ալիևին: «Հին թիմը չի պատրաստվում հեռանալ: Նրանց պատճառով երկիրը հայտնվել է պարադոքսալ իրավիճակում` գոյություն ունեն երկու զուգահեռ աշխատակազմեր: Հինը երեք տասնամյակ չի հեռանում նախագահական նստավայրից, որտեղ նախկինում Կոմկուսի կենտկոմն էր: Նորը հիմնավորվել է Հեյդար Ալիևի անվան հիմնադրամի շենքում, որը 2004-ից ղեկավարում է առաջին տիկին Մեհրիբան Ալիևան»` գրում է Լեյլա Յունուսը: Նա նշում է քաղաքացիական հասարակության վիճակի վատացումը ոչ կառավարական կազմակերպությունների նոր օրենքների հետևանքով: ՀԿ-ները պարտավոր են իշխանություններին տեղեկացնել իրենց ֆինանսավորման աղբյուրների մասին, իսկ արտասահմանյան հիմնադրամները պետք է թույլտվություն ստանան տեղական կազմակերպություններին ֆինանսավորելու համար: Իր իշխանության 15 տարիներին Իլհամ Ալիևը բեկանեց նախագահական երկու ժամկետի սահմանափակումը, իմունիտետ տվեց նախագահին, վարչապետին ու պատգամավորներին: Նրանցից ոչ ոք չի կարող քրեական հետապնդման ենթարկվել, իսկ լրագրողներին արգելված է հետաքննությունը նրանց վերաբերյալ: 2016-ին նախագահական ժամկետը 5-ից դարձավ 7 տարի և Ալիևը կարող է նախագահել մինչև 2025-ը:

Նախագահի 7 թեկնածուները առաջադրվել են ձևականորեն, իրական ընդդիմությունը բոյկոտ է հայտարարել ու ընդհանրապես հրաժարվել է ընտրություններին մասնակցել: Իլգար Մամեդովն այն քիչ ընդդիմադիրներից է, որ կարող էր այլընտրանք լինել իշխանությանը: 2013-ից նա բանտում է: ՄԻԵԴ-ը նրա ձերբակալությունը ճանաչել է անօրինական: Լեյլա Յունուսի տվյալներով` ադրբեջանական բանտերում 160 քաղբանտարկյալներ կան: Բացի քաղաքական գործիչներից` 12 լրագրողներ, որ արդեն 10 տարի ազատազրկված են: «Լրագրողներ առանց սահմանի» կազմակերպության վարկանիշով Ադրբեջանը խոսքի ազատության մակարդակով 162-րդն է: 2015-ին Ադրբեջանի իշխանությունը դատի տվեց ֆրանսիական France 2 հեռուստաալիքին, որի լրագրողները Ալիևին անվանել էին բռնապետ: Այդ աննախադեպ գործում Ֆրանսիայի դատարանն արդարացրեց լրագրողներին: Դատական գործընթացը համընկավ եվրոպական տասնյակ հրատարակությունների նախապատրաստած «Ադրբեջանական լանդրոմատ» հետաքննության հրապարակման հետ, որը պատմում է Բաքվի «խավիարային դիվանագիտության մասին», Այդ անունն է ստացել ադրբեջանական իշխանությունների լոբբիստական մարտավարությունը, որ առաջարկում է թանկարժեք ընծաներ, այցեր ու մեծ գումարներ եվրոպացի քաղաքական գործիչներին` ԵՄ-ում Բաքվի շահերը առաջմղելու դիմաց: Լրագրողների հետաքննության համաձայն` Ադրբեջանից գումարներ ստացած քաղաքական հայտնի գործիչներից է գերմանացի նախկին պատգամավոր ու ԵԽԽՎ մոնիտորինգի հանձնաժողովի նախկին նախագահ Էդուարդ Լինտները: 2012-2014-ին նրա հաշվեհամարին է փոխանցվել 891000 եվրո: Հենց Լինտներն էր գլխավորում Գերմանիայի դիտորդական առաքելությունը 2013-ի նախագահական ընտրություններում, որ նրա խոսքով «անցել են բարձր մակարդակով ու եվրոպական չափանիշներին համապատասխան»: Լեյլա Յունուսը չի կասկածում, որ 2018-ի դիտորդական առաքելությունների զեկույցները լինելու են անցյալ տարիների պատճենը, իսկ ընտրական գործընթացը նա անվանում է «ներկայացում, որ արդեն տեսել ենք 2003-ին, 2008-ին, 2013-ին»:
RFI


Հ.Գ. Ադրբեջանի ԿԸՀ նախագահ Մազահիր Փանահն ասել է, որ քվեաթերթիկների 67 տոկոսի մշակման արդյունքում Ալիևի օգտին քվեարկել է ընտրողների 86.09 տոկոսը: Ընտրություններում մասնակցության հայտը, ԿԸՀ-ի տվյալներով, 74.51 տոկոս է: Փաստորեն` Ալիևին Ադրբեջանում ավելի են սիրում, քան Պուտինին Ռուսաստանում: Ամբողջ 11 տոկոսով:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2213

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ